Nasca trails

Gisterochtend al vroeg bij Arnaud vertrokken om een 7u durende bustocht richting Nasca te maken.

Aangezien Arnaud deze week nog aan het werk is en ik niet de hele dag in Lima wilde blijven hangen, ga ik nu alleen op pad. In de eerste week is het toch belangrijk dat je snel je eigen weg gaat, anders is het zeer verleidelijk om je achter deze Peruaanse allochtoon te verschuilen. Arnaud gaat in de taxi rustig een discussie aan met de chauffeur om een halve euro. Zover is het bij mij nog lang niet :o).

Om 14u kwam ik aan bij het busstation van Nasca. Dit is niet zo'n station als in Nederland met een goede infrastructuur en vaak nog een plattegrond bij de hand. Denk dat je doodongelukkig wordt als je midden in de nacht op zo'n station wordt afgezet. Volgens afspraak stond Juan klaar om mij op te pikken. Juan heeft zo'n bureautje die trips organiseert richting de Nasca lijnen en andere tours hier in de buurt.
Eenmaal bij het kleine vliegveldje aangekomen, zaten er reeds twee personen te wachten om mee te vliegen. Na later bleek zaten zij daar al ruim twee en een half uur om op mij te wachten. Het vliegtuigje was namelijk voor drie personen en niet voor twee hahaha. De vlucht was vrij turbulent kan ik wel zeggen. 's middags komt hier altijd veel wind opzetten en dat was in het kleine vliegtuigje goed te merken. De lijnen zelf waren leuk om te zien maar niet meer dan dat, vanuit de lucht lijkt het niet zo bijzonder. Het verhaal erachter is een stuk beter.

Vervolgens was het plan om direct de bus terug te nemen naar Paracas om daar te overnachten en dan de volgende dag een tour naar een eilandengroep te maken met bijzondere flora en fauna. Aangezien er maar twee bussen gaan per dag en de laatste al vertrokken was voordat ik aankwam in Nasca heb ik mijn verblijf hier moeten verlengen. Hierop heb ik mij maar ingeschreven voor een tocht naar een begraafplaats uit de oudheid hier in de buurt. Vroeger werden hier de lichamen gemummificeerd in katoenen lappen en vervolgens in de foetus houding richting het oosten (opkomen van de zon) begraven. Tot 20 jaar geleden waren deze lichamen in perfecte staat. Na die tijd zijn deze lichamen door rovers gestript en wat rest is een veld met her en der botten, haren en katoen. Een vrij luguber gezicht. Twaalf graven zijn in de oorspronkelijke staat teruggebracht. De kwaliteit laat alleen te wensen over aangezien er geen één meer in tact is.

Zo dadelijk om 11u30 word ik op de bus gezet richting Pisco. Hier zal ik opgehaald worden om bij mijn hotel/hostal afgeleverd te worden. Morgenochtend zal ik dan vertrekken naar de "Galapagos" van Peru.

O ja..... mijn tweede tas is ondertussen ook gearriveerd. Dus de rookworsten voor 1e kerstdag en de fotoboeken van Rijkeboer zijn intact!