een dronken gids en wat zeeleeuwen

De 22e om 11u30 vertrokken met de bus richting Pisco. Via mijn slaapadres in Nasca was een private tour geregeld door het reservaat van Paracas en de volgende dag een boottrip naar Islas Ballestas, de Galapagos van Peru. Belangrijker nog was dat iemand mij van de bus af zou halen en mij naar mijn nieuwe hotel zou brengen. Vooral omdat de busmaatschappij Cruz del sur in Pisco stopt in een verlaten wijk ergens bij een hotel waar ze waarschijnlijk een samenwerking mee hebben.

Daar aangekomen stond mijn begeleider voor 2 dagen, Alberto, reeds te wachten met mijn gids die me door het reservaat rond zou leiden. In Nasca was mij een A-class hotel beloofd dus vol spanning wachtte ik op waar ik nu weer terecht zou komen. Uiteindelijk bleek toch dat ze het goed met mij voor hadden want er was niets van gelogen. Een schitterend hotel en een evenzo goede kamer.

Na een korte verfrissing richting het reservaat gegaan. Mijn gids had blijkbaar erg lang op mijn bus moeten wachten en was erg hongerig. Zijn tour werd dus aangepast en eerst werd een visrestaurant aangedaan. Het mooie is natuurlijk dat de rekening van het eten dan wel voor mij is, maar omdat het wel een toffe kerel was gunde ik hem dit eten wel. Overigens sprak hij alleen maar Spaans dus een goede oefening. Ik bleek nog aardig wat woorden en zinnen te kunnen maken, maar ik bleek er nog meer niet te kennen hahaha. Het bezoek aan het reservaat maakte niet zo heel veel indruk, wel een mooie natuur - het schiereiland blijkt namelijk bijna volledig uit zout te bestaan - maar vooral de wind en de bijkomende frisheid zal me bijblijven.

Uiteindelijk ben ik maar samen met de gids richting de kroeg gegaan en hebben we snel wat halve liters achterover gedrukt. Alcohol en verkeer gaan in Peru dus gewoon samen. Aangezien de kroeg vrij dicht bij mijn hotel was prefereerde ik toch wel een voetreis. Echter een gids is geen goede gids als hij me niet voor het hotel af zou zetten. Dat was dus even de gordel om doen :o), maar onverwachts toch ook deze rit overleefd.

Gisterochtend werd ik reeds om 7u15 opgehaald door Alberto voor de tocht naar de eilanden. De 30 soles (€7,50) voor de rondvaart bevatte dus ook een ophaal- en thuisbrengdienst. Eenmaal bij de bootjes aangekomen een half uur de Grote Oceaan op.

Bij de eilandengroep viel direct de herrie op die de zeeleeuwen kunnen maken en de stank die de mest van de vele vogels oplevert. De groep vogels was indrukwekkend, wat een hoeveelheid en wat een hoop verschillende soorten.
De zeeleeuwen lijken echt relaxt te genieten van het leven en maken zich zowel in het water als op de kant niet druk. De pinguins die wij zagen stonden als versteend op de kant. Dit is in Happy Feet wel anders.

Morgen zal ik mijn terugreis naar Lima en over kerstavond in Peru beschrijven. Foto's heb ik geplaatst op mijn site http:\photos.yahoo.commarkhelmink.