Inca trail

Gisteren teruggekomen van wat vooraf het hoogtepunt van mijn trip moest worden: DE INCA TRAIL. Aangezien jullie uit mijn verhalen al hebben kunnen opmaken dat Peru 1 hoogtepunt is, is dit dus één van de hoogtepunten gebleken. Wat een indrukwekkende natuur en cultuur.

5 januari werden we wederom vroeg opgehaald vanuit ons hostal in Cusco. Doordat een aantal personen van onze groep niet te localiseren was (stonden bij een verkeerd hostal op de deur te bonken), begonnen we met een vertraging van 2 uur.

Na een busreis van 3 uur, onder andere door de heilige vallei van de Inca´s, kwamen we aan bij kilometer 82: het startpunt van de vierdaagse Inca Trail.

Onze groep bestond uit 9 argentijnen, 2 brazilianen, 1 australiër, 1 venuzuelaanse (?) amerikaan en wij 3 nederlanders. Perfect dus om me weer onder andere culturen te begeven. Tijdens zulke challenges groei je toch automatisch naar elkaar toe.

De eerste dag was vrij eenvoudig, op en af en maar vier uur. Deze dag had ik vooraf uitgekozen als relax day, aangezien de tweede dag echt heel zwaar zou worden. Mooi dus kunnen genieten van het uitzicht en het pad. Ook was ik direct onder de indruk van onze dragers. Wij hadden het al redelijk zwaar met onze backpack van 10 kilo, maar wat deze mensen meesleuren is echt ongelofelijk. Later kwamen we erachter dat zij voor 80 sols (20 euro) vier dagen rondrennen. Vooral de eerste dag moesten ze rennen aangezien het voor ons een korte dag was. En natuurlijk moet het eten klaar en de tenten al gereed staan. Vooral de porter met die grote gasfles was indrukwekkend.
´s Avonds rustig aan gegeten en aangezien we vrij laat aankwamen een beetje praten en vrijwel direct naar bed gegaan ter voorbereiding op dag twee.

Om 4u45 werden we dan gewekt met een kop coca thee (dit werkt goed tegen de hoogteziektes). Na een goed ontbijt vertrokken we dan. Inderdaad het was een hele zware tocht en vooral als je de laatste meters moet klimmen richting de 4200 meter dan kom je echt in ademnood. Aan de andere kant is het een goed pad in tegenstelling tot de Colca Canyon. Gezien de waarschuwingen vooraf viel het me eigenlijk nog mee. Als groep hadden we de gang goed te pakken en bleek het voor de porters lastig ons in te halen. Aangezien het de laatste 20 minuten echt superhard regende, moest het meerendeel van ons zeiknat wachten totdat de tenten opgezet waren. Voor velen betekende dit dat de overige drie dagen met drijfnatte spullen afgelegd moesten worden. ´s Middags eigenlijk vooral geslapen en wat gekaart met de Argentijnen, die net als in het voetbal vrij gepassioneerd spelen.

Dag drie hadden wij vooraf bestempeld als quality day. Aangezien het traject niet zo heel zwaar was en we een gedeelte door de jungle moesten lopen wilden we vooral genieten en mooie plaatjes schieten. Helaas is het regenseizoen en was het vooral bewolkt. Vlak voor de lunch en na de lunch maakten we kennis met een bui waartegen zelfs de ponchos niet bestand waren. Gelukkig heb ik wel enige ervaring hoe ik me na afloop warm en droog kan houden en vooral de jas van Judith was echt perfect voor de Inca trail.
Maar toch, het lopen van dit pad en het bijkomende landschap is echt aan te raden. Heb echt acht uur lang genoten.

´s Middags weer even gekaart met de Argentijnen en helaas, in tegenstelling tot Ardan de eerste dag, verloren (wat me een cusqueña biertje kostte). Hierna toch even gedoucht, aangezien het een koude douche betreft was er de aarzeling. Op dag drie verzamelden alle groepen in hetzelfde campement. Hier was dus ook een discotheek die uit zelfbescherming tot 22u open was. De volgende dag lag de start namelijk om 5u gepland. Het eerste biertje/de eerste biertjes sinds dagen smaakte(n) natuurlijk perfect.

Na een nacht van regen waarna nu alles definitief nat was geworden, vertrokken we dan richting Machu Picchu. Vooraf wist ik eigenlijk niet wat te verwachten, maar wat je ziet als het dorp in beeld komt is echt ongelofelijk!! Wat een architectuur en op wat voor een plaats. Ook het slechte weer trok gedeeltelijk weg, wat echt een mooi uitzicht opleverde. Vervolgens nog de twee uur durende rondleiding van onze bevlogen vertellende gids Carlos en het bezoek was compleet.

Daarna nog even iets meer dan een uur afdalen naar Aguas Calientes en de trail zat erop. In Aguas Calientes natuurlijk weer genoten van een jump in de hotsprings. Dit doet je toch goed aan de spieren na vier dagen zweten op het traject. Ter afsluiten nog uitgebreid geluncht met het gezelschap. Vrijwel uitgeput in de trein gestapt en vervolgens door de bus thuis afgezet.

Gisteravond met z´n allen nog afgesproken in de stad, waardoor ik nu met een betonnen hoofd al voor de derde keer dit verhaal probeer te schrijven.

Morgen alweer naar Lima voor helaas alweer de laatste twee dagen :-s.

O ja, ik ben voor komende zomer uitgenodigd voor een wedstrijd van River Plate!