Lekke banden

Zoals jullie tijdens mijn vorige verblijf in Zuid-Amerika reeds konden lezen krijg ik nogal eens te maken met lekke banden. Zo ook nu weer ......

In Madison kon ik het niet laten om mee te doen aan de indoorsoccer training van Bram. Aangezien ik geen schoenen bij me had heb ik op de Pipo de clown schoenen van Paul mijn entree gemaakt. Dit ging redelijk totdat ik klem kwam te zitten tussen een fanatieke Amerikaan en de boarding. Sinds die tijd loop ik met een schitterende linker (nog) grote(re) teen rond, waarschijnlijk gebroken.

In Lima aangekomen blijkt dat ik in de US hierna toch teveel gelopen heb en dat lopen me niet in de koude kleren gaat zitten. Om die reden was ik verheugd dat Arnaud een mountainbike beneden had staan waarmee ik me door de stad zou kunnen verplaatsen. Het enige wat ik zou moeten doen was de banden bij een benzinestation op laten pompen.

Aangezien ook het zadel wat te hoog stond besloot ik toch maar bij de fietsenmaker langs te gaan. Hier bleek al dat de achterband lek was en dat hier een nieuwe omgelegd moest worden. Na wat onderhandelen kreeg ik voor elkaar dat er voor 9 euro in totaal ook nog een nieuw zadel op gezet werd.

Vol goede moed ging deze gringo op weg om het plaatselijke fietspad langs de kust onveilig te maken. Echter na 5 minuten fietsen sloeg het eerste noodlot al toe, ook de voorband begaf het.
Gelukkig hoefde ik hierop maar 10 minuutjes terug te lopen richting de fietsenmaker haha.

Mijn nieuwe amigows van de fietsenmaker zagen mij alweer aankomen. Na wat onderhandelingen over de prijs legden ze weer snel een nieuwe binnenband om de velg.

Als een prins te paard voelde ik me nu ik twee nieuwe binnenbanden had, wat kon mij gebeuren? Vol overmoed besloot ik om direct een eind weg te gaan. Na zeker 20 minuten fietsen richting het toeristische winkelcentrum Larco Mar, begon mijn fiets opeens weer raar te doen. Na eerst niet omlaag te durven kijken besloot ik dit even later vertwijfeld wel te doen. En ja hoor helaas op het verste punt (ja natuurlijk is dit het verste punt haha ben gek als ik verder loop) weer een lekke band. Carajo, nu moest ik zeker 40 minuten teruglopen :s!

Na 40 minuten zagen de lachende chicos van de fietsenmaker mij alweer met een treurig gezicht aan komen strompelen. Tsja die buitenband was ook al bijna vergaan, waardoor de band opnieuw lek gegaan was. Voor de prijs van een nieuwe buitenband (€6,50) werd zowel de buitenband als de binnenband vervangen. Een uur later beloofde men kon ik de fiets als herboren ophalen.

Jihaaa en hij was klaar, op de vraag "Hasta mañana o no es necesario?", konden ze alleen maar lachend nee knikken.

Inmiddels heb ik mijn eerste ritje van een uur gemaakt, ik bleek echter de hele tijd in een straal van tien minuten lopen van mijn appartement hahaha. Hopelijk zonder al teveel tegenslag de komende dagen lekker door de stad touren. Op de fiets is het namelijk erg makkelijk om de straten van Lima te verkennen, moet ik wel proberen om die kamikaze piloten hier te ontwijken.
O ja en de zoektocht naar een vrijwilligersproject loopt ook nog steeds. Dacht ik al wat projecten gevonden te hebben, blijkt in de meeste gevallen dat de mailadressen niet meer geldig zijn, dus dat deze projecten waarschijnlijk al beëindigd zijn. Tot mijn vreugde kreeg ik gisteren wel reactie op mijn mail richting een organisatie die met de wederopbouw helpt na de aardbeving. Hopelijk levert dit wel een positief resultaat en kan ik op korte termijn iets zuidelijker richting Pisco vertrekken.