Bruiloft van Arnaud en nu weer terug in Pisco

Wow, alweer een maand voorbij zonder een verhaaltje. Het is niet zo dat ik weinig input heb of zo, maar gewoon dat het schrijven van een verhaal toch iets meer tijd kost dan ik eigenlijk normaal gesproken achter een computer zit. Maar nu dan even in mijn pauze tussen twee projecten door vandaag een update.

De vorige keer schreef ik net nadat Han en Floor hier aangekomen waren en de eerste Pisco sours geproefd hadden. Het drankje waar Floor uiteindelijk verslaafd aan zou raken. Het is maar goed dat de limoen zo duur is in Nederland hahahaha.

Na enige dagen in Lima vertoefd te hebben zijn we met de nachtbus naar Arequipa gegaan. Hier wederom bij het hotel ingecheckt die gerund wordt door een Nederlandse vrouw. Echt super om lekker te relaxen. Ook werden we wederom hartelijk ontvangen door Mario en Sonya (die enkele weken geleden voor het eerst opa en oma geworden zijn). Toevalligerwijs was daar ook een Ierse jongen waarmee ik samengewerkt heb in Pisco. Samen met hem ben ik de Rio Chili naar beneden geraft. Echt super, af en toe een nivo 4 ertussen dus wat dat betreft echt gaaf. Hopelijk kan ik dit binnenkort weer een keer te doen, maar dan in de Colca Canyon. Na drie nachten in Arequipa vertoefd te hebben moest ik weer terug richting Lima met een tussenstop in Pisco. Arriveerde juist na een feestje dus iedereen liep daar nog als een zombie rond. Gelukkig ging er een nieuwe groep werken en kon ik me daar voor een dag bij aansluiten. ´s Avonds min of meer Pisco ontvlucht waarna ik mijn zware weken in Lima tegemoed ging. Aangezien ik verwachtte dat Arnaud vrij druk zou zijn had ik hem aangeboden alle Nederlanders een beetje op sleeptouw te nemen. Ik kan jullie vertellen dat ik Lima nu wel goed ken en ook het verkeer van binnen ken. Oef wat een luchtvervuiling toch!! Ook de Plaza des Armas heb ik wel een stuk of 5 keer gezien haha.

Dan de bruiloft: allereerst het burgelijk gedeelte op de 21e. Dit was echt een formaliteit, de ambtenaar van de burgelijke stand schreeuwde wat wetten de lucht in en uiteindelijk moest daar binnen 5 minuten ja gezegd worden. Binnen twee uur hadden we in een restaurant gegeten en waren we weer thuis.
Wel leuk was dat ik de week ervoor samen met Floor een pak gekocht had. Dit ging allemaal vrij vlug en binnen 30 minuten had ik er één. Waarschijnlijk omdat ik dezelfde maten heb als de Peruanen. Wel moest het uiteindelijk nog iets bijgewerkt worden maar de 20e kon ik hem ophalen. Tijdens het ophalen dacht ik al oef, heb ik dit pak uitgekozen? Zal hem maar even passen want ik kan me niet voorstellen dat ik hem uitgekozen heb. Uiteindelijk bleek dit toch als gegoten te zitten en ging ik er vanuit dat de lampen in de winkel eerder waarschijnlijk anders waren waardoor ik me in de kleuren vergist zou hebben. Zelfs ´s avonds nog een paar keer bekeken en bleef toch twijfels hebben. Op de dag van het burgerlijk huwelijk het pak ingetrokken en juist nadat ik de knopen dichtgedaan had belde de winkel met de mededeling dat ze mijn pak verwisseld hadden. Hilariteit natuurlijk bij mij en gelukkig ook bij Arnaud die hier ook hard om kon lachen. Met een andere broek van mijzelf en een stropdas van Arnaud uiteindelijk toch nog op tijd bij de bruiloft aangekomen :).

De dagen erna kwamen Gido en Anke (huisgenoot uit Tilburg) en Geert-Jan (huisgenoot van Arnaud in Amsterdam) aan. Konden we wat avondjes gezamenlijk gaan drinken en wat meer aan site seeing gaan doen.
De bruloft zelf werd gehouden in een oude school van Eliza met een grote kerk erbij. Arnaud, die tegenwoordig als een rasechte katholiek door het leven gaat, had alles piekfijn voorbereid en had zelfs de hele dienst voor ons vertaald. Gelukkig bleek sí ook echt ja te zijn.

Daarna lekker gefeest tot in de late uurtjes, waarbij de whiskey en de champagne rijkelijk vloeiden. De foto´s zal ik later op mijn site bijvoegen (de gecensureerde versie dan). Om 2u am vertrokken Arnaud en Eliza om de volgende dag richting de Dominicaanse Republiek te vertrekken. Wat een straf!!

Voor Han en Floor resteerden slechts twee dagen waarvan er één in Pisco moest zijn. Nadat ik die zaterdag tot 7u uitgegaan was, stonden zij al om 9u op mijn deur te bonken, oeffffffffff. Gelukkig herstelde ik me later en kon ik ze een goede indruk geven door wat families te bezoeken en wat projecten te tonen.
Maandag was hun terugvlucht waarna ik weer sinds gisteren in Pisco ben. In Pisco gaat alles zeer goed, veel projecten zijn er gaande en ook de financiering van ons sanitaire systeem gaat echt super. Het is nu zaak om vanaf nu zoveel mogelijk ´Shitters´op te leveren tot ons uitgestelde vertrek op 16 augustus. Voor een leuke videoclip over deze shitters zie onderstaande link:
http://nl.youtube.com/watch?v=wEFizrE1Yr0

Voor de rest natuurlijk nog altijd mijn foto´s op www.flickr.com/markhelmink

Ik hoop hier nog te kunnen blijven werken tot het einde van het project in augustus. Hopelijk hoef ik mijn faillisement nog niet aan te vragen voor die tijd :p.

Tot horens!!!